ฝึกงานกับ Cal-Comp วันที่ยี่สิบสอง (20/4/54)

ตอนเช้า

สาม สี่ วันที่ผ่านมาแทบไม่มีอะไรเลย ไม่มีความเครียด ความปัญญาอ่อนอะไรมากมาย เลยยไม่รู้จะเขียนอะไร แต่วันนี้ขอเถอะ มันสุด ๆ จริง ๆ แล้ว เริ่มจจากมาถึงโรงงาน ในใจก็คิดแต่ว่าวันนี้จะไปเอาคอมฯ คืนให้กับพพี่ที่ office เราก็เดินไปเดินมาคุยกับพี่ว่าจะไปเอาแล้ว พอมา 0830 ก็เริ่มประชุม วันนี้พี่หัวหน้าไม่อยู่เลย เป็นพี่ประชุมแทน ในการประชุมจากวันแรกถึงวันวันนี้ก็พบปัญหาอันยิ่งใหญ่คือ คนหนึ่งพูดอย่าง อีกคนหนึ่งเข้าใจอีกอย่าง ไม่รู้ว่าไม่เข้าใจจริง ๆ หรือแกล้งไม่เข้าใจให้ประเด็นนั้นตกไปก็ไม่รู้ และอีกอย่างที่เราได้เจอคือ ไม่ว่าเด็กฝึกงานจะเข้าไปเจอปัญหาใน line มากแค่ไหนหรือมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้น ก็ไม่สามารถเอ่ยปากเสนอความคิดเห็นได้เลย นอกจากเขาจะเป็นคนถามเอง (ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเวลาที่พี่เขาคิดไม่ออกแล้วเลยขอความช่วยเหลือ) หลังจากประชุมจบเราก็รู้สึกแย่ ๆ เพราะว่าเป้นการประชุมเพื่อปัดความรับผิดชอบมากกว่าไม่ใช่การประชุมเพื่อหาปัญหาจริง ๆ มีแค่ส่วนน้อยเท่านั้นที่ตั้งใจจะแก้ปัญหานั้นจริง ๆ (คนทำก็ทำไปเถอะ คนไม่ทำก็ไม่ทำเลย) อย่างที่พี่คนหนึ่งเคยให้นิยามไว้ว่า (ทำงานที่นี่ ขยันก็ได้เงินเท่าเดิม เฉย ๆ ก็ได้เงินเท่าเดิม ไม่ทำบ้าอะไรเลยก็ได้เงินเท่าเดิม เลยไม่รู้จะทำไปทำไม) อยากจะบ่นมานานแล้วเหมือนกัน แต่วันนี้มันสุด ๆ จริง ๆ พบเราหายเซ็งแล้วยังมีเรื่องเซ็งกว่านี้ตามมา คือ ไป MIS เพื่อที่จะไปเอาคอมฯ แล้วไปสภาพเหมือนกับว่ายังไม่เสร็จพอเอามาแล้วก็พบว่า HDD กับ RAM ถูกแกะออกไปก็เลยต้องยกกลับไป MIS ใหม่ คราวนี้ไปนั่งรอเพื่อให้คนที่รับผิดชอบมาหา HDD และ RAM มาคืน รอชั่วโมงกว่าก็ยังไม่กลับมา เลยเดินเสียเที่ยวกลับมาที่โรงงาน 1 ต่อ พอมาถึงก็เดินไปเดินมาเจอ line H4 มีปัญหาตลอดเวลา เครื่อง Mounter ของ Panasonic ไม่ยอม feed palete ออก พี่ก็นั่งแก้นานมาก หลายรอบด้วย แต่ยังไงก็แก้ไม่ได้สักที เราเลยเดินออกมานั่งเขียนไดอารี่ แล้วก็พักเที่ยง

ตอนบ่าย

หลังจากกินข้าวเสร็จก็กลับไป MIS ใหม่พบว่า ก็ยังไม่มีใครที่สามารถจะรับผิดชอบเรื่องเครื่องได้ ต้องรอพี่กลับมา ก็คือรอถึงบ่าย 4 กว่าจะพอใช้ได้ พอบ่าย 4 ก็มาหาพบว่ายังลง driver ไม่เสร็จก็เลยรอแปปนึง พอใกล้จะเสร้จแล้วกลายเป็นว่า join domain ไม่ได้อีก เลยต้องรอ แล้วก็รอไปรอมาก็ตกรถรับพนักงาน เลยปล่อยเลยตามเลย แต่ตอนกลับเจอพี่ (พี่ที่คุยกันระหว่ารอ HDD และ RAM ตอนเช้า) บ้านพี่เขาก็อยู่สาย 4 เหมือนกันพอคุยกันไปคุยกันมา ก็ได้ความว่าอยู่หมู่บ้านเดียวกันอีก ต่างกันแค่คนละซอย ไปถึงพี่แกก็ชวนคุยให้ดูโน่นดูนี่ แล้วก็ชวนเล่นเกม (พี่เขามีเกมเยอะมาก) พอ 1 ทุ่มเราก็กลับบ้านเพราะจะมาดูฮารุฮิ